CONTOH CERKAK BAHASA JAWA SOSIAL

 

ABOT TANGISE

Dening Desy Setyawati

    Dadi wong wadon sing nyukupi kabutuhan kaluwargane iku ora gampang.  Kaya Mbok Siti sing uripe mung golek dhuwit kanggo kaluwargane. Saben dinane kudu tangi esuk budal ing pasar. Senadyan ora diajeni bojone. Saben dinane bojone mbok Siti sing jenenge Kang Pardi mung leyeh-leyeh lan golek wedokan. Ing pawon mbok Siti lagi masak.

“Mbok,  kula kok boten kepireng bapak ?” Eh laya Le, pakmu iku lak saben dinane ora tau nang omah. Hla simbok kudu kepriye maneh. Uripe simbok wis kaya mangkene. Wis urip susah ditinggal golek wedokan karo bapakmu.

“ Punapa simbok boten gela kalih bapak ta ?” ujare Sandi.

Senadyan simbok gela kaya apa, ya apa bakal bapakmu sadar ta le. Simbok iki mung bisa nrima. Uripe simbok iki wis tuwa, malah isin yen karo tangga yen saben didane kok kerah wae karo bapakmu.”

“ Tapi yen kaya mangkene terus, uripe simbok bakal kalara-lara, Mbok. Aku ora tega yen ndeleng simbok kaya mangkene. Punapa simbok boten kepengin pegatan kaleh bapak ta mbok. Yen simbok pegatan simbok ora perlu menehi mangan bapak. Simbok aja mung bisa nrima wae, simbok kudu wani bantah bapak.

“Iya le, simbok ngerti apa sing kokkarepke.  Ning kowe lak saben dina wis kumpul karo simbok, dadi apa sing diadepi simbok ora abot, ana kowe le sing bisa nulung simbok. Mula kowe dadi wong lanang aja gawe larane wong wadon ya le.

“inggih mbok, bakal tak weling apa sing simbok ngendika”.

Ora mung duwe anak lanang siji anangig simbok Siti duwe anak wadon sing isih sekolah SMA. Jenenge Warni. Kena apa kok dijenengna Warni, niatane simbok supaya anakke bisa urip makmur lan nduweni aneka warni sing nduweni arti kebekjan. Ora kaya awake sing duweni urip kalara-lara.

“Brakkkkkkkkkkkk, swarane lawang disaduk kang Pardi. Sit nendi kowe, guneme kang pardi karo srengen. Ana apa mas, kok sajake nesu banget?”

“ Dhuwit sing oleh arisan kae nang endi. Hla dhuwite lak wis sampeyan gawa ta mas. Aku wis ora ana dhuwit maneh mas. Arep sampeyan gawe apa ta mas.” Ora usah kakean cangkem.” Kang pardi jupuk gelange mbok Siti. “Aja mas iki siji-sijine celenganku mas”. “Wis meneng ora usah kaean cangkem”. “Arep sampeyan gawe apa mas”.

“Pak, mendeko . aja gawa gelange simbok. Apa bapak ora sadar yen simbok iku uripe wis susah banget iku gara-gara bapak. Iling pak, iling ning akhirat pak. Bapak iku wis tuwa , sadar pak, eling anakmu ya wadon. Apa bapak tega yen Warni uripe kaya simbok. Ogak ta pak.”

“ Awakmu iku gak usah melu-melu, Le. Iki urusane mbokmu karo aku, nyingirno”. “Yen bapak kaya mangkono aku karo warni bakalan minggat saka omah iki pak”. “Mirio nek pancen kowe arep minggat, Le . Aku yo ora butuh awakmu”.

Grobyakkkkk, mbok Siti semaput. Mbok-mbok tanggi mbok. Pardi bingung lan jerit. Warni mreneo simbok War. Ana apa mas? Simbok kenapa mas ?

“ Iki kabeh salahmu Pak. Banjur Sandi mbopong simboke lan digawa ing rumah sakit, tekan rumah sakit mbok siti wis ora ana nyawane.

“Simbokmu iki wis ora ana le ,ujare dokter. Pirang wulan kepengker Sandi anake mbok Siti sing lanang lan Warni minggat tekan omah lan tuku omah dewe. Kang Pardi mung urip dewe ing omah. Uripe tambah susah, arep golek paggaweyan ning ora ana sing dicandak. Dagang telo nang pasar ya ora ana untunge, ning malah gulung tikar. Durung ngopeni wedokane sing senengane mangan dhuwit. Uga wis ora tahan karo kahanan Kang Pardi ninggalake wedokane. Uga butuh dhuwit kanggo mangan, kepeksa ngemis ning pinggir ratan.

Uripe Sandi lan Warni tambah makmur, Sandi dadi direktur ing perusahaan Mi Instan. Lan Warni adhike dadi dokter ing rumah sakit. Wektu Warni metu mangan karo kanca-kancane ing restoran Warni ketemu bapake. Kang Pardi ngerti yen iku Warni anakke, ning  kang Pardi ora wani nyapa , amarga  isin lan nyesel.

“ Hlo bapak”. “ Iya War iki bapakmu, sepurane ya ndok bapak biyen wis gawe uripmu lan uripe simbokmu susah, apa gelem awakmu ngajak bapak ndok. Napa bapak ora kelingan jaman semana. Bapak sampun gawe simbok nangis saben dinane. Simbok saiki wis tentrem ning swarga Pak. Warni nyuwun tulung bapak ora usah ngadep maneh ing ngarepe Warni lan Mas Sandi.”

Warni langsung ngalih. Tekan omah Warni kandha karo mase, mas kula ndek mau ketemu kaleh bapak. “Bapak ngemis mas, tiyange jaluk nyepura lan kepingin melu kula mas”. “Wis War ora usah nyebut bapak maneh. Ben dirasakna apa sing wis dilakoni bapak. Wis cukup kaya ngene wae. Saiki lalekna bapak lan ayo urip kaya saiki.”